Nú er ég komin með svar frá AFS um að ég sé komin með fjölskyldu og upplýsingar um fjölskylduna, megnið vissi ég nú reyndar. þau eiga jú hund, en það var það eina sem var í bréfinu sem ég vissi nú þegar. Ég hef verið í góðu sambandi við fjölskylduna að undanförnu og líst bara betur og betur á hana. Spænsku kunnáttan mín er að vísu ekki í alveg jafn góðum málum... Þetta er búið að vera endalaus pappírs vinna, ég er því í fyrsta sinn á ævinni að kunna fyllilega að meta það að vera ekki orðin sjálfráða því þá falla flestar undirskriftir og alt pappírs snatt á þau gömlu. En nú eru upplýsingarnar um flugið loksins komnar. Ég flýg frá keflavík kl.17:00 að æislenskum tíma þann 14.júlí, lendi fyrst í New york (JFK airport) um 7pm að staðartíma. gisti þar um nóttina og flýg svo til flórída nánar tiltekið Orlando klukkan 6 am og svo þaðan til San Jóse CRC og ætti að lenda þar klukkan 11:09 á costa Rica tíma, átta mig ekk á tíma mismuninum svo ég veit ekki alveg hvort það er am eða pm, en það er líka bara gaman að það sé ekki alt svaka fyrirsjáanlegt. Ég veit samt ekki alveg hvort ég fari strax á komunámskeiðið eða hitti fjölskylduna á milli. Nú er spenningurinn að verða eins og hjá litlum krakka að bíða eftir jólunum. er samt ekki alveg að meika að tilhugsunia um að kveðja stelpurnar sérstaklega þegar skype tekur upp á því að vera með leiðindi, en fokk it þetta reddast. í versta falli yrði maður að skrifa bréf og fá svar sex vikum seinna, næs. ég er búin að skype-ast svo mikið við fjölskylduna að undanförnu að þessi litli bakgrunns blettur af eldhús stólunum sem webcamið koverar er bara að verða nokkuð heimilislegur.
hér er mynd af kjirkjunni í grecia sem er bara nokkuð fræg. hún er alfarið úr járni og
er mjög modern að miðað við að vera byggð á 17.öld. en mér fannst
viðeigandi að skella þessarimynd inn þar sem um 90 % Ticosa
(costa Rica búa) eru strangtrúaðir kaþólikar.
Einnig bennti litli bró mér á alveg ágæta kosta ríska hljómsveit. það er pínu skrýtið að skilja ekki textan. þetta verður að teljast nokkuð venjulegt að miðað við það sem ég var búin að búa mig undir eingir þjóðbúningar
No comments:
Post a Comment